Lujza Kuzmić-Mijić, Jabuke, 1922, ulje na platnu, 70 x 80 cm, inv. br. 115 © Umjetnička galerija Bosne i Hercegovine
Lujza Kuzmić-Mijić je jedna od pripadnica najstarije generacije akademski obrazovanih umjetnika, čija je djelatnost označila pojavu domaće likovne scene.
Pohađala je Višu djevojačku školu u Sarajevu, a ljubav i talenat prema slikarstvu motivisali su je da se 1906. godine upiše na privatnu slikarsku školu Jana Karela Janevskog.
Sa 18 godina Lujza napušta Sarajevo, te odlazi u Beč i tamo upisuje slikarski studij u klasi Roberta Scheffera, hrabro se suprotstavljajući predrasudama patrijarhalne i konzervativne sredine tog vremena.
Nakon prvog svjetskog rata, 1919. godine počinje najznačajniji i najplodniji period u stvaranju Lujze Kuzmić-Mijić, a traje otprilike do 1927. godine.
Sa nepunih 40 godina života Lujza, nažalost, prestaje da slika i potpuno se posvećuje porodici. Do 1959. godine kada je umrla u Zagrebu, živi povučenim porodičnim životom ne naslikavši više ni jedno platno.